สายไฟเบอร์ออปติกคืออะไร?

ขั้นแรกให้ใช้สายไฟเบอร์ออปติกคืออะไร?

สายไฟเบอร์ออปติก ผลิตขึ้นเพื่อให้เป็นไปตามข้อกำหนดด้านประสิทธิภาพทางแสง ทางกล หรือด้านสิ่งแวดล้อม เป็นชุดสายเคเบิลสื่อสารที่ใช้เส้นใยแก้วนำแสงอย่างน้อยหนึ่งเส้นในปลอกเป็นสื่อกลางในการส่งสัญญาณ และสามารถใช้ได้ทั้งแบบเดี่ยวและแบบกลุ่มสายเคเบิลออปติกส่วนใหญ่ประกอบด้วยใยแก้วนำแสง (บางเท่าลวดแก้ว) และปลอกป้องกันพลาสติกและผิวพลาสติก สายเคเบิลออปติคัลที่ไม่มีทองคำ เงิน ทองแดง อลูมิเนียม และโลหะอื่นๆ โดยทั่วไปจะไม่มีมูลค่าการรีไซเคิลสายเคเบิลออปติกเป็นสายสื่อสารชนิดหนึ่งที่มีเส้นใยแก้วนำแสงจำนวนหนึ่งประกอบด้วยแกนสายเคเบิลในลักษณะใดลักษณะหนึ่ง หุ้มด้วยปลอกหุ้ม และบางชนิดหุ้มด้วยปลอกหุ้มด้านนอก เพื่อให้ทราบถึงการส่งสัญญาณแสงนั่นคือสายเคเบิลที่ทำจากเส้นใยแก้วนำแสง (ตัวรับส่งสัญญาณแสง) ผ่านกระบวนการบางอย่างโครงสร้างพื้นฐานของสายเคเบิลออปติคัลโดยทั่วไปประกอบด้วยแกนสายเคเบิล ลวดเหล็กเสริม ฟิลเลอร์และปลอก และชั้นกันน้ำ ชั้นบัฟเฟอร์ ฉนวนลวดโลหะ และส่วนประกอบอื่น ๆ ตามความต้องการ

ประการที่สอง ส่วนประกอบของสายเคเบิลออปติคัลคืออะไร?

สายเคเบิลออปติคัลประกอบด้วยแกนสายเคเบิล ลวดเหล็กเสริมแรง ฟิลเลอร์และปลอก และชั้นกันน้ำ ชั้นบัฟเฟอร์ ฉนวนลวดโลหะ และส่วนประกอบอื่น ๆ ตามความต้องการ

สายเคเบิลประกอบด้วยสามส่วน: แกนเสริมความแข็งแรง แกนสายเคเบิล ปลอก และเปลือกนอกโครงสร้างแกนสายเคเบิลมีสองประเภท: ประเภทแกนเดี่ยวและประเภทหลายแกน: ประเภทแกนเดี่ยวมีสองประเภท: ประเภทเต็มและประเภทมัดประเภทมัลติคอร์มีสองประเภท: ประเภทสตริปและประเภทยูนิตชั้นป้องกันด้านนอกมี 2 แบบ คือ แบบหุ้มเกราะโลหะ และไม่หุ้มเกราะ

ประการที่สาม ประวัติของสายเคเบิลออปติคัล?

ในปี 1976 สถาบันวิจัย Bell ในสหรัฐอเมริกาได้สร้างระบบทดลองการสื่อสารด้วยไฟเบอร์ออปติกระบบแรกในแอตแลนตา โดยใช้บริษัท Western Electric ผลิตสายเคเบิลใยแก้วนำแสง 144 เส้นในปีพ.ศ. 2523 สายเคเบิลใยแก้วนำแสงเชิงพาณิชย์ที่ทำจากเส้นใยมัลติโหมดเริ่มถูกนำมาใช้กับสายไฟภายในสำนักงานและสายไฟทางไกลสองสามเส้นสายเคเบิลใยแก้วนำแสงเชิงพาณิชย์ที่ทำจากไฟเบอร์โหมดเดี่ยวเริ่มใช้กับสายทางไกลในปี 1983 ในปี 1988 สายเคเบิลใต้น้ำสายแรกถูกวางข้ามมหาสมุทรแอตแลนติก เชื่อมต่อสหรัฐอเมริกากับสหราชอาณาจักรและฝรั่งเศส และหลังจากนั้นไม่นานสายเคเบิลใต้น้ำสายแรก ข้ามมหาสมุทรแปซิฟิกในปีพ.ศ. 2521 ประเทศจีนได้พัฒนาสายเคเบิลออปติคัลสำหรับการสื่อสารด้วยตัวมันเอง โดยใช้ไฟเบอร์ออปติกแบบหลายโหมด โครงสร้างแกนของสายเคเบิลเป็นชั้นที่ควั่นมีการทดสอบภาคสนามในเซี่ยงไฮ้ ปักกิ่ง หวู่ฮั่น และที่อื่นๆไม่นานหลังจากนั้นในเครือข่ายโทรศัพท์ท้องถิ่นแบบทดลองเดินสายระหว่างสำนักงาน หลังจากปี 1984 ค่อยๆ ใช้สำหรับสายทางไกล และเริ่มใช้ใยแก้วนำแสงแบบโหมดเดียวสายเคเบิลออปติคัลการสื่อสารมีความสามารถในการส่งมากกว่าสายลวดทองแดง รีเลย์ ทางไกล ปริมาณขนาดเล็ก น้ำหนักเบา ไม่มีการรบกวนทางแม่เหล็กไฟฟ้า ตั้งแต่ปี 1976 ได้พัฒนาเป็นสายลำตัวยาว รีเลย์ของเมือง การสื่อสารใต้น้ำนอกชายฝั่งและข้ามมหาสมุทรแอตแลนติก และพื้นที่ท้องถิ่น เครือข่าย (LAN) เครือข่ายส่วนตัว เช่น สายส่งเคเบิลของแกนหลัก และเริ่มสมัครเครือข่ายการเดินสายแบบวนรอบในเขตเมือง เพื่อจัดหาสายส่งใยแก้วนำแสงถึงบ้าน บริการแบบบูรณาการบรอดแบนด์ เครือข่ายดิจิทัล